به نام خدا

.....

آه ..........

حالم را نمی فهمم دیشب آواره ی کوچه های بدبینی خیالم شدم . دلم را در کوچه های شهرت در به در دیدم دنباله هم صدایی می گشت .............. می دانی دیشب گریه هم مرا نفرین کرد؟؟؟؟ که این همه اشک برای چه ؟؟؟؟

با 1000 ران ذوق دوستت دارم ها را شنیدم و با 1000 ران برابر آن به تو گفتم دوستت دارم .......

نمی دانم باور می کنی یا نه برای من که گفتن این جمله با گفتن به تو شروع شد بسیار سخت بود ولی من با تمام وجود دوستت دارم ها را گفتم و تو به گفته خود با تمام نفرتت گفتی ............. حالا تو بگو باورم نباید بمیرد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خواب به چشمانم نمی آید می خواهد عذابم دهد . می دانی چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟

بدنم ساعت هاست سرد شده گرمایی احساس نمی کنم . باورم مرده است .آیا من زنده ام ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دیشب حرف های دلت در دلم خانه کرد به دلم نشست راحت بگویم دل بی تابم را شکست و رفت .....................

مات و مبهوت در اینجا نشسته ام از وقتی که رفتی گریه ای نکردم ولی بغض امانم را گرفته ..............

دیشب از روی خجالت در خانه ی خدایم هم نرفتم . مگر حرف هایت جایی برای خواستن تو می گذاشت ؟؟؟؟؟؟؟ .........

نمی دانم دیگر چه بگویم چون هنوز باورم مثل همیشه تنها با توست

اگر خواب هستم مرا بیدار کن

نگذار این کابوس را باور کنم به دنبال دلم در کوچه های شهرت بگرد بازهم - هم صدایش باش - تنهایش نذار تنهایی دیوانه اش می کند ..........

دیگر نگو دوستت دارم . نمی خواهم در چشمانت برق نفرت را ببینم - فقط دستانت را از من نگیر ..................

نمی دانم چه بگویم زبانم بند آمده بی انصاف حرفی بزن وجودم دیگر دارد نابود می شود ........

تا بغض در وجودم هست حرف هایت را بگو تا با اشک هایم بگویم دوستت دارم ........

مهناز هنوز هم در دلم خانه ات هست هنوزهم رویایم با تو هست هنوز هم دلم برای تو بی تابی می کند

ولی دلم از حرف هایت هنوز بی تاب هست و سرگردان

حرف هایت را برایم توجیح کن

باورم کن

فرصت کم است دلم در آستانه ی بی صدایی هست

پس برایم بگو هر آنچه در دلت سنگینی می کند وبگو که در خواب بودم ........

منتظرم

دوستت دارم