همیشه بهت می گم:
                
                            <<  دوستت دارم >>

همیشه پیش خدا گریم می گیره
بهش می گم:

<< اگر می دونی یک روز می یاد که نمی تونم عزیزم رو دوست داشته باشم امروز لالم کن که دیگه نگم دوستت دارم >>
<< اگر  دوست داشتنم از هوس و دروغ است شب که خوابیدم دیگر بیدارم نکن چون دوست دارم شرافتمندانه بمیرم>>

دوست ندارم از روی عادت دوستت داشته باشم و دوست دارم بدانی هر بار که می گویم :
                             << دوستت دارم >>
از روی  اعماق وجودم گفته ام و به حرفی که می زنم ایمان دارم

                             << دوستت دارم >>